Recensies

De engelenmaker van Stefan Brijs

In deze recensie ga ik het boek 'de Engelenmaker' van Stefan Brijs overlopen. Stefan Brijs kennen wij eigenlijk al, van een boek dat wij vorig jaar, in ons vijfde middelbaar moesten lezen, namelijk 'Post voor Mevrouw Bromley', een boek dat zich afspeelde tijdens de eerste Wereldoorlog, met een jongeman uit Engeland in de hoofdrol die weigert om zich aan te melden voor het leger.
Persoonlijk, vind ik de Engelenmaker een prachtig boek, die veel diepgang heeft en de lezer elk hoofdstuk opnieuw aan het denken zet.
Het gaat over een man met vuurrode haren en een hazenlip waardoor hij altijd makkelijk te herkennen is, genaamd Victor Hoppe, die werkt als dokter. Het verhaal begint wanneer hij terugkeert naar zijn geboortedorp, Wolfheim. De inwoners van het dorpje zijn onmiddellijk erg verdacht van deze mysterieuze man, en er wordt veel geroddeld over hem, en over zijn achtergrond. Deze roddels worden natuurlijk enkel erger wanneer de inwoners te weten komen over de kinderen van de dokter, een drieling van jongens. De reden dat de inwoners zo geïnteresseerd zijn in deze jongens, is omdat ze alledrie precies exacte kopieën zijn van dokter Hoppe: met vuurrode haren en alledrie een hazenlip.
De inwoners zijn acherdochtig van de dokter, vooral omdat hij zijn kinderen nooit mee naar buiten neemt. Hij houdt ze altijd binnen, hoe nieuwsgierig de inwoners ook zijn. Uiteindelijk wint Hoppe toch een beetje het vertrouwen van de inwoners, door zijn job als dokter te doen en mensen te genezen. De drieling krijgen de inwoners echter niet vaak te zien, en komen later te weten dat ze dodelijk ziek zijn. De inwoners vinden het erg voor de dokter, en tonen hun medelijden door hem vaak bezoekjes te brengen. In hun ogen is de dokter een gewone vader die zijn vrouw verloren heeft (alhoewel ze niet weten hoe), en nu het risico loopt om ook zijn kinderen kwijt te geraken.
Maar de waarheid is een heel ander verhaal.
Daarbovenop wordt dokter Hoppe nog geteisterd door herinneringen aan zijn verleden, en zijn overtuiging dat hij zichzelf moet bewijzen.
Op dat vlak komen religie en wetenschap veel aan bod: dokter Hoppe heeft namelijk veel onderzoeken gedaan naar het klonen van mensen, zodat hij levens kan geven. Maar tegelijkertijd vindt zijn motivatie hierachter een oorsprong in zijn geloof.
Vooral tijdens zijn jeugd heeft de dokter het te maken gehad met religie, en dit heeft wel een grote invloed gehad op zijn later leven, zijn meningen en inzichten over bepaalde zaken.
De opbouw van dit verhaal is erg prachtig gedaan: wat je in het begin van het boek dacht blijkt uiteindelijk helemaal niet juist te zijn, je weet namelijk nooit goed wat je moet verwachten in dit boek. Dat maakt het net zo intrigerend en spannend, in het begin weet je eigenlijk helemaal niets, en beetje bij beetje kom je meer te weten over de echte situatie van het verhaal, tot een geweldige afsluiter op het einde van het boek. Elke pagina van het boek is dus zeker een waar genot om te lezen.